പുതുമഴ: ഋശ്യശൃംഗന്‍
കഥ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്......
പുരാണങ്ങളെ പറ്റി അധികമൊന്നും അറിവില്ല....
എങ്കിലും ഭരതന്റെ വൈശാലി കണ്ടതിനു ശേഷം മാലതിയും, വൈശാലിയും ഒരു നേര്‍ത്ത നോവായി മനസ്സില്‍ കിടന്നിരുന്നു...ദുന്ദുഭി നാദങ്ങളുടെയും,ഹര്ഷാരവങ്ങളുടെയും.ഇടയില്‍ ......പുതു മഴയില്‍ മതിമറന്നു നൃത്തം വയ്ക്കുന്ന ആളുകളുടെയും ....ആനന്ദ തിമിര്‍പ്പില്‍ ഇവരുടെ ജീവിതം തന്നെ ചതഞ്ഞമര്‍ന്നു പോയി എന്നാണു കരുതിയിരുന്നത്..
എന്തായാലും ഒരു തുടര്‍ കഥ നന്നായി......................
ആശംസകള്‍..............
Friday, January 6, 2012
പുതുമഴ: ഋശ്യശൃംഗന്‍
പുതുമഴ: ഋശ്യശൃംഗന്‍
കഥ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്......
പുരാണങ്ങളെ പറ്റി അധികമൊന്നും അറിവില്ല....
എങ്കിലും ഭരതന്റെ വൈശാലി കണ്ടതിനു ശേഷം മാലതിയും, വൈശാലിയും ഒരു നേര്‍ത്ത നോവായി മനസ്സില്‍ കിടന്നിരുന്നു...ദുന്ദുഭി നാദങ്ങളുടെയും,ഹര്ഷാരവങ്ങളുടെയും.ഇടയില്‍ ......പുതു മഴയില്‍ മതിമറന്നു നൃത്തം വയ്ക്കുന്ന ആളുകളുടെയും ....ആനന്ദ തിമിര്‍പ്പില്‍ ഇവരുടെ ജീവിതം തന്നെ ചതഞ്ഞമര്‍ന്നു പോയി എന്നാണു കരുതിയിരുന്നത്..
എന്തായാലും ഒരു തുടര്‍ കഥ നന്നായി......................
ആശംസകള്‍..............
കഥ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട്......
പുരാണങ്ങളെ പറ്റി അധികമൊന്നും അറിവില്ല....
എങ്കിലും ഭരതന്റെ വൈശാലി കണ്ടതിനു ശേഷം മാലതിയും, വൈശാലിയും ഒരു നേര്‍ത്ത നോവായി മനസ്സില്‍ കിടന്നിരുന്നു...ദുന്ദുഭി നാദങ്ങളുടെയും,ഹര്ഷാരവങ്ങളുടെയും.ഇടയില്‍ ......പുതു മഴയില്‍ മതിമറന്നു നൃത്തം വയ്ക്കുന്ന ആളുകളുടെയും ....ആനന്ദ തിമിര്‍പ്പില്‍ ഇവരുടെ ജീവിതം തന്നെ ചതഞ്ഞമര്‍ന്നു പോയി എന്നാണു കരുതിയിരുന്നത്..
എന്തായാലും ഒരു തുടര്‍ കഥ നന്നായി......................
ആശംസകള്‍..............
Saturday, October 29, 2011
''പ്രണയം''
ഏതു ജന്മാന്തര വികാരമാണ്..............പ്രാര്‍ഥനയാണ്......................
നിന്റെ പ്രണയം എനിക്ക് തന്നത്.....
നിന്നെയെനിക്ക് ഒരുപാടിഷ്ട്ടമാണ് ...........
ഒരുപാടോരുപാടോരുപാട്....
നിന്റെ കളിയും,ചിരിയും....,പ്രതീക്ഷകള്‍ നിറഞ്ഞ-
നിന്റെ കണ്ണുകളും എന്റെ മാത്രമാണ്............
ഏകാന്തതയുടെ കൈവരിയില്‍ ഞാന്‍ കാതോര്തിരുന്നത്...... .
നിന്റെ നനുത്ത കാലൊച്ചകള്‍ മാത്രമായിരുന്നു..........
നിന്നിലെ പ്രണയമാണെന്‍ കാതിലപ്പോള്‍ മന്ത്രിച്ചത് ...
എന്നെയും നിനക്കേറെ ഇഷ്ട്ടമാണെന്നു.........
വിദൂരതയില്‍ രാപാടികള്‍ പാടുന്ന പാട്ടിന്റെ വേദനയില്‍ ഞാനറിഞ്ഞു
വിദൂരതയില്‍ രാപാടികള്‍ പാടുന്ന പാട്ടിന്റെ വേദനയില്‍ ഞാനറിഞ്ഞു
പ്രിയനേ നീ വരില്ലെന്നു......
മിഴികളില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്നു വീണ കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളികള്‍..,
എന്‍ നനുത്ത കവിളില്‍ താരങ്ങളായ് തിളങ്ങി .....
എങ്കിലും മൂകമാമീ നിശയില്‍ .........
എങ്കിലും മൂകമാമീ നിശയില്‍ .........
വഴിയില്‍ മിഴിനട്ടു ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു...
വെറുതെ ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു ..നിന്നെയോര്‍ത്തു . .........
നിന്നെ മാത്രമോര്‍ത്തു ....നീ വരുമെന്നോര്‍ത്തു ........
പ്രിയനേ .....നിന്‍ പ്രണയം പോല്‍ മധുരമാം വേദന ..
ജന്മാന്തരങ്ങല്‍ക്കപ്പുറം , പെയ്തൊഴിഞ്ഞൊരു മഴയുടെ മര്‍മ്മരം പോലെ .......
ആര്ദ്രമാമീ യാമിനി സാക്ഷിയായ്.....,
നീയെന്‍ നിറുകയില്‍ ചാര്‍ത്തിയൊരു ചുടുച്ചുംബനതിന്റെ നിര്‍വൃതി പോലെ ...............
എത്ര മധുരം നിന്‍ പ്രണയം ........
മഞ്ഞുപോല്‍ ആര്‍ദ്രം ....
എത്ര മധുരം നിന്‍ പ്രണയം ........
മഞ്ഞുപോല്‍ ആര്‍ദ്രം ....
മഴതുള്ളിപോല്‍ നൈര്‍മല്യം .......
ഇളംകാറ്റിന്‍ കുളിരും ....
വസന്തം പോല്‍ മനോഹരം ......
പൂമ്പട്ടുപോല്‍ മൃദുലം ......
അഗ്നിപോല്‍ ശുദ്ധവും നിന്‍ പ്രണയം...
നിന്റെ പ്രണയം എന്‍ മനസ്സില്‍ നിറച്ചത് മോഹമോ ?
നിലാവിന്റെ കൈകള്‍ പോല്‍ എന്നെ പുതപ്പിച്ചത് നിന്‍ സാന്ത്വനമോ ?
എന്റെ കണ്ണുകളില്‍ ലജ്ജയും ....
കാതില്‍ അനുരാഗവും .....
മേനിയില്‍ സൌകുമാര്യവും നല്‍കിയത് നിന്റെ പ്രണയമാണ് ......
എങ്കിലും പ്രിയനേ....
നീയെന്‍ പ്രണയം അറിയാതെ പോയതെന്തേ ?
എന്റെ കണ്ണില്‍ എന്നും തിളങ്ങിയിരുന്നത്.........
നിന്നോടുള്ള എന്റെ പ്രണയം മാത്രമായിരുന്നു!!! .
എന്റെ ചുണ്ടില്‍ പുഞ്ചിരി വിടര്ന്നിരുന്നത്,
എന്നും നിന്നെ കാണുമ്പോള്‍ മാത്രമായിരുന്നു .
എന്റെ മനസ്സില്‍ എന്നുമെന്നും ഉണ്ടായിരുന്നത്
നീ മാത്രമായിരുന്നു ..........
നിന്നോടുള്ള എന്റെ പ്രണയം മാത്രമായിരുന്നു ..............
എന്നും നിന്നെ കാണുമ്പോള്‍ മാത്രമായിരുന്നു .
എന്റെ മനസ്സില്‍ എന്നുമെന്നും ഉണ്ടായിരുന്നത്
നീ മാത്രമായിരുന്നു ..........
നിന്നോടുള്ള എന്റെ പ്രണയം മാത്രമായിരുന്നു ..............
Thursday, October 13, 2011
എന്റെ ആത്മശാന്തി
സാധുവാമെന്റെ ജീവിതം നീ തട്ടിതെരിപ്പിച്ചതെന്തിനു?
പാവമാമെന്നെ നീ ആട്ടിയോടിച്ചതെന്തിനു?
ഞാനിപ്പോള്‍ നിന്റെ മുന്നില്‍ അപരധിയാകയോ?
എല്ലാം ത്യജിച്ചൊരു കൃഷ്ണ മൃഗമല്ലയോ ഞാനിന്നു?
അശോക മരത്തിന്‍ തണലില്‍ ഞാനെന്നു നിനൈക്കവേ
നിന്‍ തേന്‍ കൊഞ്ചല്‍ കേട്ടെന്‍ മനം മയങ്ങിയോ
നിന്‍ നിഴലും എന്റെയും ഞാനൊന്നെന്നു നിനച്ചു നില്‍ക്കവേ
താഴുകിയാ സ്വര്‍ണ്ണ കിരണങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടുവോരന്തരം
അറിഞ്ഞു ഞാന്‍ ഞാനും നീയും നിന്റെയും എന്റെയും
നിഴലുകള്‍ വേറെയെന്നു ജീവനും ജീവിതവുമെല്ലാം തഥൈവ
അറിയാമെല്ലമെനിക്കെങ്കിലും ഞാനറിയാതെ പോകയോ-
കൂടി നിന്ന ജനാവലി കല്ലെറിഞ്ഞില്ലേ എന്നെ കൂകി വിളിച്ചില്ലേ
നടന്നകന്ന കാല്പാദങ്ങളില്‍ ചോര മണമായിരുന്നെങ്കിലും
കല്ലുകള്‍ കൊണ്ട മുറിവില്‍ എനിക്ക് പക്ഷെ വേദനിച്ചില്ല
നൊന്തു കരഞ്ഞു ഞാന്‍ പക്ഷെ മനസ്സിന്റെ വേദനയില്‍
ഈ അവസ്ഥ എനിക്ക് വരേണ്ടതോ ?
ഉറ്റവരില്ല ഉടയവരില്ല സ്നേഹിച്ചവര്‍ ആരും തന്നെയില്ല
ആരും ആശ്രയമില്ലാതെ ഞാന്‍ ഒറ്റക്കിവിടെ
ഈ ജീവിതയാത്രയില് അസ്തമനം കാത്തു നില്‍ക്കുന്നു.
ഈ ജീവിതയാത്രയില് അസ്തമനം കാത്തു നില്‍ക്കുന്നു.
എന്തപരാധം ഞാന്‍ ചെയ്തു പറയൂ കല്ലെറിഞ്ഞവരെ?
സ്നേഹം കുറ്റമോ ? സ്നേഹിച്ചത് കുറ്റമോ?
പറയൂ നിന്ങ്ങളില്‍ സ്നേഹം അറിയാത്തവര്‍ ആരുണ്ടിവിടെ?
ജീവനായി ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചതോ തെറ്റ്?
Monday, May 23, 2011
എന്‍ സന്ധ്യേ..
എന്തിനു സന്ധ്യേ നീ തേങ്ങുന്നു.....
നീ എത്ര സുന്ദരി എന്‍ ലാസവതി
നിന്നില്‍ പുകയുന്ന തീഷ്ണമാം കനലുകള്‍ വ്യര്‍ത്ഥം
നീ ഇല്ലെങ്കില്‍ ഈ പ്രിഥ്വി അര്‍ദ്ധശൂന്യം
നിന്നിലെ സുഗന്ധവും ഭംഗിയും
നീ അറിയാതെ പോയതെന്തേ....!
എന്നിലെ കണ്ണാടിയില്‍ ഒന്നു നോക്കൂ
ആവില്ല വര്‍ണ്ണിക്കാനൊരു വാക്കുകള്‍ക്കും നിന്നെ
ഇനി ആവില്ല വരയ്ക്കുവാന്‍ ഒരു തൂലികക്കും
അത്രമേല്‍ വ്യാപ്തിയില്‍ നീ ജ്വലിക്കുന്നു...
നീ ഇല്ലെങ്കില്‍ ഈ രാവുന്നരില്ല
ഈ ഞാനുറങ്ങില്ല, ഉണരില്ല
വിശ്രമമില്ലൊരു തരി പോലുമീ ഭൂമിയില്‍
നീ ശ്രേഷ്ട്ടം, ദിവ്യം എന്‍ മനോഹരി......
പൊട്ടി വിടരുമീ പ്രഭാതം രമ്യം
ശാന്തമായുരങ്ങുമീ രാത്രിയും സൌമ്യം..
എങ്കിലും സന്ധ്യേ നീയെത്ര ധന്യ
നിന്നില്‍ മാത്രം വിരിയുമീ ചൈതന്യം
ആവില്ല എന്നിലെ നിമ്ന ബിന്ദുക്കളാല്‍
നിന്നെ പുല്‍കുവാന്‍
ഒന്നു തലോടുവാന്‍....
എങ്കിലും കൊതിക്കുന്നു നിന്നിലെ തീവ്ര സുഗന്ധം.
സിന്ദൂര രേഖയില്‍ പൊന്‍ നിലവിനാല്‍ പൊട്ടും
സ്വര്‍ണ കിരണങ്ങളാല്‍ തിരുവാഭരണം ചാര്‍ത്തിയും
സപ്ത വര്‍ണ്ണ ചേല ചാര്‍ത്തി നീ സുമങ്കലീ....
നിന്നിലെ സുഗന്ധവും ഭംഗിയും
നീ അറിയാതെ പോയതെന്തേ....!
എന്നിലെ കണ്ണാടിയില്‍ ഒന്നു നോക്കൂ
എന്‍ പ്രിയ സന്ധ്യേ......
നീ എത്ര സുന്ദരി എന്‍ ലാസവതി
നിന്നില്‍ പുകയുന്ന തീഷ്ണമാം കനലുകള്‍ വ്യര്‍ത്ഥം
നീ ഇല്ലെങ്കില്‍ ഈ പ്രിഥ്വി അര്‍ദ്ധശൂന്യം
നിന്നിലെ സുഗന്ധവും ഭംഗിയും
നീ അറിയാതെ പോയതെന്തേ....!
എന്നിലെ കണ്ണാടിയില്‍ ഒന്നു നോക്കൂ
ആവില്ല വര്‍ണ്ണിക്കാനൊരു വാക്കുകള്‍ക്കും നിന്നെ
ഇനി ആവില്ല വരയ്ക്കുവാന്‍ ഒരു തൂലികക്കും
അത്രമേല്‍ വ്യാപ്തിയില്‍ നീ ജ്വലിക്കുന്നു...
നീ ഇല്ലെങ്കില്‍ ഈ രാവുന്നരില്ല
ഈ ഞാനുറങ്ങില്ല, ഉണരില്ല
വിശ്രമമില്ലൊരു തരി പോലുമീ ഭൂമിയില്‍
നീ ശ്രേഷ്ട്ടം, ദിവ്യം എന്‍ മനോഹരി......
പൊട്ടി വിടരുമീ പ്രഭാതം രമ്യം
ശാന്തമായുരങ്ങുമീ രാത്രിയും സൌമ്യം..
എങ്കിലും സന്ധ്യേ നീയെത്ര ധന്യ
നിന്നില്‍ മാത്രം വിരിയുമീ ചൈതന്യം
ആവില്ല എന്നിലെ നിമ്ന ബിന്ദുക്കളാല്‍
നിന്നെ പുല്‍കുവാന്‍
ഒന്നു തലോടുവാന്‍....
എങ്കിലും കൊതിക്കുന്നു നിന്നിലെ തീവ്ര സുഗന്ധം.
സിന്ദൂര രേഖയില്‍ പൊന്‍ നിലവിനാല്‍ പൊട്ടും
സ്വര്‍ണ കിരണങ്ങളാല്‍ തിരുവാഭരണം ചാര്‍ത്തിയും
സപ്ത വര്‍ണ്ണ ചേല ചാര്‍ത്തി നീ സുമങ്കലീ....
നിന്നിലെ സുഗന്ധവും ഭംഗിയും
നീ അറിയാതെ പോയതെന്തേ....!
എന്നിലെ കണ്ണാടിയില്‍ ഒന്നു നോക്കൂ
എന്‍ പ്രിയ സന്ധ്യേ......
Saturday, May 21, 2011
അമ്മയുടെ അമ്പാടി കണ്ണന്‍
മകനേ.....
നീ കേഴുന്നതെന്തിനെന്നമ്മ ചോദിക്കില്ല
അറിയാം എല്ലാമീയമ്മക്ക് കുഞ്ഞേ...
നിന്റെ തേങ്ങലില്‍ തലോടുവാന്‍
അമ്മതന്‍ കൈകള്‍ അരികിലുണ്ടെപ്പോഴും
അകലത്തിരുന്നുകൊണ്ടീയമ്മ അറിയുന്നു
നിന്‍ ഗദ്ഗദങ്ങള്‍...
വാവേ.....
നീ കേഴുന്നതെന്തിനെന്നമ്മ ചോദിക്കില്ല
അറിയാം എല്ലാമീയമ്മക്ക് കുഞ്ഞേ...
നിന്റെ തേങ്ങലില്‍ തലോടുവാന്‍
അമ്മതന്‍ കൈകള്‍ അരികിലുണ്ടെപ്പോഴും
അകലത്തിരുന്നുകൊണ്ടീയമ്മ അറിയുന്നു
നിന്‍ ഗദ്ഗദങ്ങള്‍...
വാവേ.....
രാവില്‍ നീ ഞെട്ടി കരയുമെന്നറിയാമീയമ്മക്ക്
ഉറങ്ങാതെ , ഉണ്ണാതെ അമ്മയുണ്ടിവിടെ
എന്നുണ്ണിതന്‍ ചാരത്തു വന്നിരുന്നമ്മിഞ്ഞ നല്‍കിയ
ഓര്‍മ്മകളോര്‍ത്ത് അമ്മയിരിക്കുന്നു
ഉറങ്ങാതെ , ഉണ്ണാതെ അമ്മയുണ്ടിവിടെ
എന്നുണ്ണിതന്‍ ചാരത്തു വന്നിരുന്നമ്മിഞ്ഞ നല്‍കിയ
ഓര്‍മ്മകളോര്‍ത്ത് അമ്മയിരിക്കുന്നു
ഈ ശൂന്യ ഭൂമിയില്‍...
കുഞ്ഞേ.....
നീ വളര്‍ന്നുവോ?
നിന്നിളം കാല്‍ വെപ്പുകള്‍...
വീഴാതെ , പതറാതെ നടക്കാന്‍ പഠിച്ചുവോ?
അമ്മയെന്ന് നീ നല്ല ചൊല്ലാന്‍ കഴിഞ്ഞുവോ?
അമ്പാടി കണ്ണാ.....
അമ്മിഞ്ഞ വറ്റാത്ത ചുണ്ടില്‍ മിന്നും നിന്‍
കിന്നരി പല്ലുകള്‍ പറിഞ്ഞു പോയോ?
കാണുവാന്‍ കഴിയില്ലമ്മക്കിനി...
നീ ആദ്യമായ് അമ്മക്ക് മധുരമാം നോവേകിയാ
കിന്നരി പല്ലുകള്‍.....
നിന്‍ കുഞ്ഞി കൈകളാല്‍ ഉണ്ണുന്ന ഉരുളയില്‍
കണ്ണീരു വീഴുമ്പോള്‍
തെങ്ങുന്നതെന്‍ മനമാണ് മകനേ....
ആവില്ലോരിക്കലും നിന്നെ പിരിയുവാന്‍
പക്ഷെ...
കുഞ്ഞേ.....
നീ വളര്‍ന്നുവോ?
നിന്നിളം കാല്‍ വെപ്പുകള്‍...
വീഴാതെ , പതറാതെ നടക്കാന്‍ പഠിച്ചുവോ?
അമ്മയെന്ന് നീ നല്ല ചൊല്ലാന്‍ കഴിഞ്ഞുവോ?
അമ്പാടി കണ്ണാ.....
അമ്മിഞ്ഞ വറ്റാത്ത ചുണ്ടില്‍ മിന്നും നിന്‍
കിന്നരി പല്ലുകള്‍ പറിഞ്ഞു പോയോ?
കാണുവാന്‍ കഴിയില്ലമ്മക്കിനി...
നീ ആദ്യമായ് അമ്മക്ക് മധുരമാം നോവേകിയാ
കിന്നരി പല്ലുകള്‍.....
നിന്‍ കുഞ്ഞി കൈകളാല്‍ ഉണ്ണുന്ന ഉരുളയില്‍
കണ്ണീരു വീഴുമ്പോള്‍
തെങ്ങുന്നതെന്‍ മനമാണ് മകനേ....
ആവില്ലോരിക്കലും നിന്നെ പിരിയുവാന്‍
പക്ഷെ...
തോരാത്ത കണ്ണീരില്‍ നിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ തേങ്ങുന്നു.
ഉറങ്ങു നീ
ഉറങ്ങു നീ
എന്നുണ്ണി ശാന്തമായി
അമ്മയുണ്ടിവിടെ അകലെ
അമ്മയുണ്ടിവിടെ അകലെ
നിന്നരികിലായ് !
പുതിയൊരു നാളേയില്‍ നീ കണ്ണ് ചിമ്മുമ്പോള്‍
ഉണ്ടാവുമീയമ്മ നിന്നരികിലായ്
എന്നുമെന്നും നിന്നരികിലായ്
അകലാതെ...മായാതെ.....
പുതിയൊരു നാളേയില്‍ നീ കണ്ണ് ചിമ്മുമ്പോള്‍
ഉണ്ടാവുമീയമ്മ നിന്നരികിലായ്
എന്നുമെന്നും നിന്നരികിലായ്
അകലാതെ...മായാതെ.....
Sunday, May 15, 2011
ഓര്‍മ്മയില്‍ ഒരീണം
അകലെ നീ മാഞ്ഞതെന്തേ എന്‍ കണ്ണാടി...
അരികെ നിന്‍ കുപ്പിവളപൊട്ടുകള്‍ മാത്രം.
അഴകേറും എന്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ ഒരു മധുര നൊമ്പരം
അരികെ നിന്‍ കുപ്പിവളപൊട്ടുകള്‍ മാത്രം.
അഴകേറും എന്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ ഒരു മധുര നൊമ്പരം
അറിഞ്ഞു ഞാന്‍ നിന്നെ കാണാത്ത നേരത്ത്..
നീയെന്നുമെന്നുള്ളില്‍ മധു ശലഭം
നിറ ദീപമായ് തെളിഞ്ഞു നീ
നനവായ് മനസ്സിന്‍ നിറമഴയായ്‌
നീയെന്നുമെന്നുള്ളില്‍ മധു ശലഭം
നിറ ദീപമായ് തെളിഞ്ഞു നീ
നനവായ് മനസ്സിന്‍ നിറമഴയായ്‌
നെല്‍വാക മരമായി പൂത്തു നീ...
വനമുല്ല പൂവിടും വൈശാഖ രാത്രിയില്‍..
വന്നു നീ മനസ്സിന്റെ തംബുരു മീട്ടി
വൈകാതറിഞ്ഞു ഞാന്‍ ആ വസന്ത ഗാനം
ഓര്‍മ്മകളില്‍ ഒരീണം പോലെ....
വനമുല്ല പൂവിടും വൈശാഖ രാത്രിയില്‍..
വന്നു നീ മനസ്സിന്റെ തംബുരു മീട്ടി
വൈകാതറിഞ്ഞു ഞാന്‍ ആ വസന്ത ഗാനം
ഓര്‍മ്മകളില്‍ ഒരീണം പോലെ....
Subscribe to:
Posts (Atom)